[ Pobierz całość w formacie PDF ]
W niektórych bardzo du\ych instalacjach mo\e zdarzyć się, i\ międzylokacyjny KCC działać
będzie o wiele za wolno i zu\ywać zbyt wiele mocy obliczeniowej procesora i pamięci, Nie jest to
oczywiście zbyt przyjemne doświadczenie, poniewa\ międzylokacyjny KCC działa w ka\dym DC
w ka\dej lokacji.
Sytuacja taka mo\e wystąpić zasadniczo przy spełnieniu następującego warunku: (1 +
domen> * 2 ) > 100 000. Wobec tego znajdziemy się w niebezpiecznej strefie,
dysponując np. więcej ni\ 100 lokacjami i 9 domenami lub 180 lokacjami i 3 domenami.
Aby bardziej szczegółowo opisać problem, Microsoft udostępnia dane przedstawione w tabeli
12.6, która podaje czas wykonania i zu\ycie pamięci przez międzylokacyjny KCC w ró\nych
konfiguracjach hub-and-spoke (satelitarnych). Ka\da lokacja zawiera dla ka\dej domeny DC i GC,
przy czym domeny są równomiernie rozło\one po lokacjach, zaś automatyczne tworzenie
mostków łączy lokacji jest załączone. I co najgorsze, pomiary zostały przeprowadzone za pomocą
komputera Intel Pentium III Xeon o częstotliwości zegara 500 MHz z 1GB pamięci
konfiguracja ta jest chyba większa dla DC i GC ni\ stosowana w większości przypadków. Czas
wykonania w przypadku serwera Pentium II 200 MHz jest około dwukrotnie dłu\szy.
W oparciu o liczby przedstawione w tabeli 12.6 Microsoft stwierdził, i\ czas wykonania wyniósł
(1 + ) * 2 * 0,0000075 minut w ka\dym biurze peryferyjnym i
to w dodatku w komputerze, wyposa\onym w Intel Pentium III Xeon 500 MHz z 1 GB pamięci!
Uwaga
Mo\na sprawdzić, jak długo działa międzylokacyjny KCC, znajdując który DC gra rolę
międzylokacyjnego KCC, czyli tzw. generatora topologii międzylokacyjnej (ISTG Inter-site
Topology Generator); czas sprawdzania topologii replikacji jest dostępny po kliknięciu prawym
przyciskiem w obiekt Ustawienia NTDS.
Mo\na równie\ obserwować czas wykonania KCC na bie\ąco, zmieniając wartość klucza
Rejestru HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Services\NTDS\Diagnostics na
3, wówczas KCC będzie rejestrował zdarzenia 1009 i 1013, oznaczające początek i koniec
sprawdzania.
Tabela 12.6
Dość przera\ające parametry wydajności, cytowane przez Microsoft dla międzylokacyjnego KCC
w szeregu scenariuszy
Poło\enie KCC Liczba lokacji Liczba domen Czas [g:m:s] Zu\ycie pamięci [KB]
Satelitarny 125 1 0:00:12 11748
Centralny 125 1 0:00:21 12256
Satelitarny 250 1 0:00:41 45660
Centralny 250 1 0:01:05 44820
Satelitarny 500 1 0:02:56 173216
Centralny 500 1 0:04:34 174752
Satelitarny 1000 1 0:15:23 685596
Centralny 1000 1 0:17:34 688568
Satelitarny 1000 1 0:15:54 685604
Centralny 1000 1 0:17:51 689668
Satelitarny 125 10 0:00:59 58520
Centralny 125 10 0:01:19 58536
Satelitarny 250 10 0:04:00 228304
Centralny 250 10 0:04:47 227508
Satelitarny 500 10 0:21:32 815916
Satelitarny 500 10 0:19:41 823808
Centralny 500 10 0:21:18 828484
Satelitarny 125 50 0:04:49 266088
Centralny 125 50 0:05:54 264024
Satelitarny 250 50 0:20:19 831924
Centralny 250 50 0:22:49 841536
Jak widać, niektóre z tych scenariuszy wymagają powa\nej optymalizacji, biorąc pod uwagę, i\
KCC jest domyślnie uruchamiany co 15 minut.
Sposób na optymalizację w tej sytuacji to redukcja wykorzystania mostków łączy lokacji. W
typowej konfiguracji hub-and-spoke mo\na łatwo zmniejszyć ilość potencjalnych tras pomiędzy
lokacjami, stosując mniej mostków łączy lokacji. Warto zauwa\yć, i\ mostki te są niezbędne tylko
wtedy, gdy określona lokacja zawiera DC domeny nieobecnej we wszystkich sąsiednich lokacjach,
lecz inny DC tej domeny istnieje w innej lokacji w lesie. Jeśli KCC po wyłączeniu
automatycznego tworzenia mostków łączy lokacji nie będzie w stanie bezpośrednio lub w sposób
przechodni połączyć wszystkich lokacji, zawierających DC określonej domeny, KCC zarejestruje
Zdarzenie 1311.
W większości sytuacji to powinno wystarczyć, aby osiągnąć dobre wyniki z KCC. Jednak\e mo\e
się zdarzyć, i\ trzeba będzie dodać sporo mostków łączy lokacji (niemal\e negując powy\sze
zało\enie), lub te\ sieć oka\e się po prostu zbyt du\a. Jeśli uda się całkowicie uniknąć wszelkiej
przechodniości i mostków łączy lokacji, wcią\ będziemy mieli do czynienia z obcią\eniem rzędu
10% wartości przedstawionych w tabeli 12.6.
Wzór na czas wykonywania dla lokacji satelitarnych to: (1 + ) * *
0,0006; dla lokacji centralnych jest to (1 + ) * * 0,0015.
W takim przypadku nale\y zmienić konfigurację KCC tak, by nie był uruchamiany w godzinach
szczytu; mo\na te\ całkowicie wyłączyć KCC i zbudować własną konfigurację za pomocą
obiektów Połączenie (co nadaje się tylko do największych przedsiębiorstw albo najprostszych
instalacji). W obu sytuacjach międzylokacyjny KCC powinien zostać wyłączony, jednak\e w
pierwszym przypadku nale\y w określonych porach dnia uruchamiać odpowiedni skrypt (przykład
takiego jest zawarty w artykule Q244368 Knowledge Base), wyłączający i załączający KCC
zale\nie od potrzeb.
Uwaga
Jeśli międzylokacyjny KCC jest dla określonej lokacji wyłączony, lokacja ta nie będzie reagować
na zmiany poza swoimi granicami. Wobec tego, jeśli jeden partner (lub obydwa) replikacji dla
wszystkich połączeń międzylokacyjnych danej domeny jest niedostępny, nie nastąpi
automatyczna adaptacja KCC do nowego zródła lub celu, dopóki DC nie wróci do eksploatacji
lub nie zostanie ponownie uruchomiony międzylokacyjny KCC.
Jednak\e \aden z tych wyborów nie jest idealny, poniewa\ trzeba będzie pogodzić się albo z
powstaniem pojedynczych punktów awarii, albo ze zwiększonym obcią\eniem sieci rozległych
(spowodowanym nadmiarowymi połączeniami). Jeśli KCC zostanie całkowicie wyłączony,
niezbędny stanie się spory wkład pracy w planowanie topologii replikacji uzyskanie replikacji
wszystkich wymaganych kontekstów nazewniczych do ka\dej lokacji i utrzymanie obcią\enia
poszczególnych DC i GC w lesie na rozsądnym poziomie wymagać będzie przemyślenia. A co
najgorsze, trzeba będzie utrzymywać całą strukturę na chodzie , precyzyjnie odzwierciedlając
wszelkie zmiany w środowisku , zachodzące codziennie przez okrągły rok z powodu rozmiarów
instalacji.
Wpływ właściwości sieci
Jak ju\ wspomniano wcześniej, KCC automatycznie odtwarza topologie replikacji jeśli stwierdzi,
i\ DC zawiódł lub nie odpowiada.
Kryteria, według których KCC uznaje DC za niedostępny, są następujące:
" DC \ądający replikacji musi dokonać n prób replikacji z docelowego DC.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]