[ Pobierz całość w formacie PDF ]
historio pri sankta Berardo, kiel rakontas ¸in çe ni la
patroj al la filoj. Sed la pastroj rakontas ¸in diference.
Laû la modernaj pastroj, oni ne man¸as en la paradizo:
ne man¸ante, oni ¸uas la çeeston de Dio; en la paradi-
zo oni eterne fastas . . . Se tio estas vera, ni havas unu
plian motivon por man¸i çi tie sur la tero. Ankaû don
Abbacchio certe pensis tiel, çar ni konis lin kiel gastro-
nomon, kiu antaûvidas eternan fastadon kaj tial klopo-
das grasi¸i kiom li kapablas.
Don Abbacchio finis sian predikon, proponante nove-
non* por konservi la dian protekton al la lo¸antaro de
Fontamara.
Meso estas tre bona, sed nesufiça, li diris. Meso
daûras duonan horon kaj post tio fini¸as. Kiu el vi, hav-
ante gravan aferon çe advokato, konsentas paroli pri ¸i
nur unu fojon? . . . La saman persiston ni devas havi
antaû Dio. Dio, kompreneble, estas bonvola, sed plaças
al Li, ke ni pre¸adas . . . Noveno alportus al Fontamara
multan benon, se ne materian, certe spiritan . . . Por
plenumi novenon estos necese, ke Fontamara dum naû
tagoj gastigu pastron je kosto de la lo¸antaro . . . La el-
spezo sumi¸os je kvindek liroj . . .
* laû la katolika religio: dum 9 tagoj ripetata pre¸ado en pre¸ejo
159
FONTAMARA
eLIBRO
Pagi, çiam pagi! interdiris Berardo Viola kun laûta
voço kaj eliris la pre¸ejon. Lin sekvis unu post alia la aliaj
viroj.
Don Abbacchio tuj komencis la antifonon, rapidegis
fini la meson, demetis la mesveston kaj la surplison kaj
malaperis el la sakristio, kiel hundo kun la vosto inter la
kruroj.
Dum abundaj jaroj la pastro vivas bone. Li celebras la
meson, tridumon*, novenon, li baptas, konfirmas, donas
lastan sanktoleadon, kuniras al tombejo kaj, se la tem-
po estas favora, çio çi okazas laûdezire. Sed kiam regas
malsato, kion povas fari pastro?
Se estas malsato, la kafonoj havas nur unu savon: kve-
reli inter si.
En Fontamara ne ekzistis du familioj, kiuj vivis en
paco. La plej eta okazo sufiçis por kaûzi teruran inter-
kverelon. Ili komenci¸is tage inter la virinoj kaj infanoj
kaj daûris vespere çe reveno de la viroj. Unu fojon temis
pri iom da pruntedonita fermentaîo, kiu ne estis redo-
nita, alian fojon pri briko, barelo, peco da lado aû ligno,
pri kokino aû iom da pajlo.
En tia mizera tempo, la motivoj por malpaci¸i sin pre-
zentis çiutage dekfoje. Sed por ni la plej grava motivo
restis çiam la akvo de la rivereto.
* laû la katolika religio: dum 3 tagoj ripetata pre¸eja ceremonio
160
FONTAMARA
eLIBRO
La fosistoj rapide fosis la novan fluejon de la rivereto
kaj en la tago de la divido de la akvo, çiuj kafonoj, kiujn
interesis la irigaco, çeestis.
Sur la loko, kie oni dividos la akvon, estis konstruitaj
du kluzoj tiel, ke oni povos reguligi la fluon laû la mal-
nova fluejo kaj laû tiu al la Impresario. Tio signifis la
solvon pri tiuj du misteraj tri kvaronoj.
De la çefurbo venis cento da karabenistoj, kiuj lokis
sin sur la vojo. Patrolo venis al ni kaj devigis nin reiri de
la rivereto ¸is la vitoj. Ni ne kontraûstaris, çar neniam
antaûe ni vidis tiel grandan nombron da karabenistoj.
Iom poste alvenis du grupoj da faÿistaj soldatoj kaj
fine la altranguloj: la Impresario, la notario, don Cir-
costanza, la Pensemulo, don Cuccavascio, don Ciccone,
don Pomponio, don Tarandella, kanoniko don Abbac-
chio, don Pelino en nigra çemizo, aliaj sinjoroj, nekona-
taj de ni, kaj malantaû ili Filippo il Bello kaj Innocenzo
La Legge.
Don Circostanza venis rekte al ni, donis al çiu la ma-
non kaj konsilis havi fidon pri li pro nia propra intere-
so. Oni decidis, ke ni nomu komisionon de kleruloj, kiu
helpos çe la divido de la akvo. En tiu komisiono estis
ankaû Ponzio Pilato, Giacobbe Losurdo kaj mi. Al la aliaj
kafonoj oni permesis kolekti¸i malantaû kordono de ka-
rabenistoj.
161
FONTAMARA
eLIBRO
Post tio la notario pasis antaû nin kaj legis la interkon-
senton inter la lo¸antaro de Fontamara kaj la Impresa-
rio pri la akvodivido.
La interkonsento estas tre klara . . . Laû la nova rive-
reta fluejo fosita de la komunumo fluos tri kvaronoj, kaj
tri kvaronoj de la restanta akvo daûrigos sian malnovan
iron.
Ne estas tiel! subite protestis Ponzio Pilato. La in-
terkonsento tekstas: tri kvaronoj kaj tri kvaronoj . . .
Nenio pli. Do, la duono kaj la duono . . . Tio signifas tri
kvaronojn por ni kaj tri kvaronojn por la Impresario . . .
Por ambaû sama kvanto . . .
Sed ne, sed ne, ekkriis Giacobbe Losurdo. La inter-
konsento ne estas tia. ¯i diras, ke ni ricevos tri kvaro-
nojn de la akvo, kaj la resto, (se estos resto, çar estas ja
nur malmulta akvo) la resto estas por la Impresario.
Tri kvaronoj kaj tri kvaronoj estas diablaîo, mi diris.
Neniam ni aûdis pri simila strangaîo . . . La vero estas,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]