[ Pobierz całość w formacie PDF ]
pójdą dalej sam opadniesz poni\ej, to wiesz
na pewno
i w proch się obrócisz, to wiesz
na pewno
istniejesz stale ku śmierci, istniejąc wcią\ ku przyszłości,
ona stale wstępuje w twój nurt.
Czy wyzwoli cię z pól przemijania?
czy odbierze istnieniu całą przeszłość i przyszłość zarazem?
2.
Mysterium paschale
tajemnica Przejścia,
w której
jest odwrócony porządek mijania,
gdy\ przemija się od \ycia ku śmierci
takie jest doświadczenie i oczywistość taka.
229
For passing through death toward life is mystery.
Mystery a deep record
as yet unread to the very end,
apprehended, not contrary to being
(is death not more contrary?).
If that One unveils the record,
reads it tests it on himself, and
Passes Over,
only then we touch the traces
and take the sacrament in which
He who went remains
and so, still passing toward death,
we stay in that space called mystery.
3.
You cannot stop the passing currents. They are many. The
world grows on, reaching toward each human death,
entering the orbit of thought, of unrepeatable atoms: (man
records his heart beats in creation's passing flux, man
dies higher than the surging world falls below "the
world" he carried in himself and around himself; in his exit
he is smaller, buried in the web of creation by the dust of
unrepeatable atoms, still passing on
no longer He,
but the World
which grows on human cinders).
4.
One of us, one of many
crossed all passing currents,
changed the direction of field where everyone passes,
solitary grandeur in all creation
unrepeatable.
This Passage is called Pascha
mysterium:
230
Przechodzenie poprzez śmierć ku \yciu
jest tajemnicą.
Tajemnica to zapis głęboki
dotychczas nie odczytany do końca,
poczuwany, niesprzeczny z istnieniem
(czy\ nie bardziej sprzeczna jest śmierć?).
Jeśli Ktoś odsłoni ten zapis
i odczyta, i sprawdzi na sobie,
i PRZEJDZIE
wówczas dotykamy śladów
i przyjmujemy sakrament, w którym pozostał
Ten, co odszedł...
i przemijając nadal ku śmierci,
trwamy w przestrzeni tajemnicy.
3.
Nurtów mijania nie zatrzymasz. Jest ich wiele.
Wcią\ rośnie świat, pod ka\dą ludzką śmierć podchodząc wy\ej wezbrany
ka\dym wejściem w orbitę myśli niepowtarzalnych atomów:
(gdy tętnem swego serca zapamiętywa się w nurtach mijającego
stworzenia, umiera człowiek wy\szy ni\ świat wzbierający
upada poni\ej wszystkiego, co dzwigał na sobie i wokół siebie jako świat",
staje się mniejszy odejściem, zasypany w osnowie stworzenia znowu
prochem niepowtarzalnych atomów, w których przemija nadal
ju\ nie ON,
ale Zwiat,
który rośnie na zgliszczach człowieka).
4.
JEDEN z nas wielu
przeszedł w poprzek wszystkich nurtów mijania
i zmienił kierunek pola, w którym przemija ka\dy,
samotna wielkość w osnowie całego stworzenia
i niepowtarzalna.
To Przejście nazywa się PASCHA
mysterium:
231
First they ran to a grotto with animals as in a stable
and from afar they followed the star;
then they ran to the grave empty,
filled with luminosity,
then they climbed from the valley, steeply from Cedron's stream
under the city's overhanging cliffs
where they had put Him to death.
And all those links in His death
(the valley, the stream, the cliffs, the city)
he has divided
and rolls back not only the tombstone
but the whole earth,
transforming the fields of passage,
though the stream of Cedron falls as before,
and as before, the stream of blood in man's body
steers toward death.
In each he planted a place of birth,
in each he unveiled a place of life
which grows beyond the passing current,
grows, beyond death.
This place in the midst of a surging world
resists death: it also receives the resurrection
as simplest ignorance, the fullness of faith
as ferment
which gives the lie to the surging world.
232
biegli naprzód do groty, w której trzymano zwierzęta
jak w szopie i podą\ali z daleka za gwiazdą,
biegli pózniej do grobu, który okazał się pusty
i napełniony światłością,
a potem szli stromo w górę od potoku Cedron w dolinie,
pod urwiskami miasta, na których zadali Mu śmierć.
I oto wszystkie ogniwa śmierci własnej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]